ад’ездзіць дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Праездзіць некаторы час.

    • Машына ад’ездзіла 20 гадоў.

  2. Перастаць ездзіць куды-н.

    • Я сваё ад’ездзіў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)