ад’е́сці, ​✂; зак.

  1. Адкусіць, адгрызці.

    • Кот ад’еў галаву рыбіны.

  2. Скончыць есці (разм.).

    • У вас адпелі — у нас ад’елі (прымаўка).

|| незак. ад’ядаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)