адцягну́ць,
-
Перамясціць, цягнучы; адсунуць.
- А. багаж убок.
-
Адвесці, перавесці ў іншае месца.
- А. войскі.
-
Пацягнуўшы, напяць; нацягнуць.
- А. шнур.
-
Падоўжыць каваннем, зрабіць танчэйшым.
- А. касу.
-
Зрабіць адвіслым.
- А. кішэні.
-
перан. Адтэрмінаваць (разм. ).- А. плацяжы.
-
перан. Адхіліць думкі, прымусіць забыцца пра што-н. - А. увагу ад галоўнага пытання.
За вушы не адцягнеш (
разм. адабр. ) — вельмі смачна.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)