адцягну́ць, ; зак.

  1. Перамясціць, цягнучы; адсунуць.

    • А. багаж убок.
  2. Адвесці, перавесці ў іншае месца.

    • А. войскі.
  3. Пацягнуўшы, напяць; нацягнуць.

    • А. шнур.
  4. Падоўжыць каваннем, зрабіць танчэйшым.

    • А. касу.
  5. Зрабіць адвіслым.

    • А. кішэні.
  6. перан. Адтэрмінаваць (разм.).

    • А. плацяжы.
  7. перан. Адхіліць думкі, прымусіць забыцца пра што-н.

    • А. увагу ад галоўнага пытання.

  • За вушы не адцягнеш (разм. адабр.) — вельмі смачна.

|| незак. адцягваць, .

|| наз. адцягванне, і адцяжка, .

|| прым. адцяжны, і адцяжачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)