адхадзіць

дзеяслоў | размоўнае | закончанае трыванне

  1. Скончыць, перастаць хадзіць.

  2. Прахадзіць, правесці ў хадзьбе пэўны час.

  3. Стаміць, пашкодзіць што-н. хадзьбой.

    • А. ногі.

  4. Адлупцаваць, набіць.

    • А. дзягай.

|| незакончанае трыванне: адходжваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)