адбой назоўнік | мужчынскі род

  1. гл. адбіць.

  2. Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго-н.

    • Біць (даць) адбой (таксама пераноснае значэнне: адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі).
    • А. паветранай трывогі.
    • Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (размоўнае) — вельмі многа каго-, чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)