Verbum

адбо́й, ✂, м.

1. гл. адбіць.

2. Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго-н.

   • Біць (даць) адбой (таксама перан. адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі).
   • А. паветранай трывогі.

◊

• Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (разм.) — вельмі многа каго-, чаго-н.