адбо́й,
-
гл. адбіць. -
Сігнал (першапачаткова барабанны), які апавяшчае аб заканчэнні чаго
-н. - Біць (даць) адбой (таксама
перан. адмаўляцца ад свайго рашэння, думкі). - А. паветранай трывогі.
- Біць (даць) адбой (таксама
Адбою няма (не будзе) ад каго-чаго (
разм. ) — вельмі многа каго-, чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)