адбіва́льнік, ​, м. (спец.).

Прыстасаванне для адбівання светлавых, цеплавых і інш. прамянёў, хваль і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)