адбе́гчы, ✂; зак.

Бягом аддаліцца ад каго-, чаго-н.

  • А. ад лесу.
  • Хваля адбегла ад берага (перан.).

|| незак. адбягаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)