адасоблены прыметнік

  1. Асобны.

    • Жыць адасоблена (прыслоўе).

  2. У граматацы: выдзелены ў гаворцы інтанацыяй і паўзамі, на пісьме — знакамі прыпынку.

    • Адасобленае азначэнне.

|| назоўнік: адасобленасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)