адасо́біцца, ✂; зак.

Выдзеліцца з агульнага, заняць асобае, ізаляванае становішча.

  • А. ад кампаніі сяброў.

|| незак. адасабляцца, ✂.

|| наз. адасабленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)