адасо́біць, ✂; зак.

  1. Аддзяліцца, выдзеліць з агульнага, цэлага; паставіць у асобае становішча.

    • А. участак зямлі ў садзе.

  2. У граматыцы: зрабіць адасобленым (у 2 знач.).

    • А. азначэнне.

|| незак. адасабляць, ✂.

|| наз. адасабленне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)