адасобіць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. Аддзяліцца, выдзеліць з агульнага, цэлага; паставіць у асобае становішча.

    • А. участак зямлі ў садзе.
  2. У граматыцы: зрабіць адасобленым (у 2 знач.).

    • А. азначэнне.

|| незакончанае трыванне: адасабляць.

|| назоўнік: адасабленне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)