адары́ць, ✂; зак.

  1. Тое, што і абдарыць.

    • А. дзяцей цукеркамі.

  2. перан. Багата надзяліць якімі-н. якасцямі, здольнасцямі.

    • Прырода адарыла яго паэтычным талентам.

|| незак. адорваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)