адарва́ць, ; зак.

  1. Тузануўшы, рыўком аддзяліць.

    • А. лісток календара.
    • А. гузік.
    • На вайне яму адарвала нагу.
  2. Адняць, адхіліць, перашкодзіць рабіць што-н.

    • А. ад работы.
  3. Разлучыць; пазбавіць сувязі з кім-, чым-н.

    • А. ад сям’і.

|| незак. адрываць, .

|| наз. адрыванне, і адрыў, .

  • Вучыцца без адрыву ад вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)