ад1 (ада) прыназоўнік

  1. Указвае на зыходны пункт чаго-н.

    • Адысці ад агню.
    • Ад Мінска да Брэста.
    • Ад галавы да пят.
  2. Указвае на крыніцу чаго-н.

    • Даведацца ад настаўніка.
  3. Указвае на непасрэдную сувязь з чым-н., з якой-н. дзейнасцю.

    • Рабочы ад станка.
    • Людзі ад навукі.
  4. Указвае на цэлае, якому належыць частка.

    • Крошкі ад хлеба.
    • Ножка ад крэсла.
  5. Указвае на што-н., ад чаго пазбаўляюцца, што ліквідуецца, накіраванае супраць чаго-н.

    • Ачысціць ад пылу.
    • Схавацца ад спякоты.
    • Лекі ад хваробы.
  6. Указвае на прычыну, падставу чаго-н.

    • Плакаць ад гора.
    • Вясёлы ад шчасця.
  7. Указвае на другі прадмет, які супрацьпастаўляецца першаму.

    • Трэба адрозніваць дабро ад зла.
  8. Ужыв. пры абазначэнні даты дакумента.

    • Загад ад 10 мая.
  9. У выразах: год ад году, час ад часу, дзень ада дня і пад. ўказвае на часавую паслядоўнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)