Verbum

ахво́тнік, ✂, м.

1. Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якую-н. справу.

2. да каго-чаго, на што або з інф. Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (разм.).

   • А. пагаварыць.

3. Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (разм.).

   • На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.

|| ж. ахвотніца, ✂.