ахвотнік назоўнік | мужчынскі род

  1. Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якуюн. справу.

  2. да каго-чаго, на што або з інфінітывам: Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (размоўнае).

    • А. пагаварыць.
  3. Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (размоўнае).

    • На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.

|| жаночы род: ахвотніца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)