ахвотнік назоўнік | мужчынскі род
-
Той, хто мае жаданне заняцца чым-н., узяцца за якуюн. справу.
-
да каго-чаго, на што або з інфінітывам: Той, хто схільны да чаго-н., аматар чаго-н. (размоўнае).
- А. пагаварыць.
-
Той, хто хоча атрымаць, набыць што-н. (размоўнае).
- На кнігу знайшлося многа ахвотнікаў.
|| жаночы род: ахвотніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)