ахвота назоўнік | жаночы род
-
Жаданне, імкненне.
- А. вучыцца.
- Дзе няма ахвоты, там няма работы (прыказка).
- Мне спяваць а.
- Ахвота бярэ (размоўнае) — ёсць жаданне да чаго-н.
- Сагнаць ахвоту (размоўнае) — задаволіць жаданне, нацешыцца, здаволіцца чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)