ахво́та,
-
Жаданне, імкненне.
- А. вучыцца.
- Дзе няма ахвоты, там няма работы (прыказка).
- Мне спяваць а.
Ахвота бярэ (
разм. ) — ёсць жаданне да чаго-н. Сагнаць ахвоту (
разм. ) — задаволіць жаданне, нацешыцца, здаволіцца чым-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)