ахвяра назоўнік | жаночы род

  1. Паводле абрадаў некаторых рэлігій: прадмет або жывая істота, прынесеныя ў дар бажаству.

  2. Добраахвотная ўступка, адрачэнне на карысць каго-, чаго-н.

    • Навука патрабуе ахвяр.
    • Дзеля сябра пайшоў на ахвяру.

  3. Пра таго, хто пацярпеў або загінуў ад чаго-н.

    • А. вайны.

|| прыметнік: ахвярны.

  • Ахвярная жывёла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)