ахмяле́ць, ✂; зак. (разм.).

  1. Стаць п’яным, ап’янець.

    • А. ад зуброўкі.

  2. перан. Захапіцца да самазабыцця, узрушыцца.

    • А. ад шчасця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)