Verbum

ахапі́ць, ✂; зак.

1. Тое, што і абхапіць.

2. перан. Зайсці з флангаў і акружыць праціўніка.

   • А. флангі праціўніка.

3. Успрыняць цалкам (што-н. вялікае).

   • А. позіркам рачную даліну.

4. Авалодаць з нястрымнай сілай (пра пачуцці, стан).

   • Радасць ахапіла душу.

5. Уключыць у кола дзеяння, уплыву.

   • А. насельніцтва падпіскай на газеты.

6. Абдаць чым-н., пранізаць.

   • Мяне ахапіла холадам.

◊

• Як вокам ахапіць (разм.) — колькі можна ўбачыць.

|| незак. ахопліваць, ✂ і ахапляць, ✂.

|| наз. ахоп, ✂.

|| прым. ахопны, ✂.