ахапі́ць,
-
Тое, што і абхапіць.
-
перан. Зайсці з флангаў і акружыць праціўніка.- А. флангі праціўніка.
-
Успрыняць цалкам (што
-н. вялікае).- А. позіркам рачную даліну.
-
Авалодаць з нястрымнай сілай (пра пачуцці, стан).
- Радасць ахапіла душу.
-
Уключыць у кола дзеяння, уплыву.
- А. насельніцтва падпіскай на газеты.
-
Абдаць чым
-н. , пранізаць.- Мяне ахапіла холадам.
Як вокам ахапіць (
разм. ) — колькі можна ўбачыць.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)