ача́г, ✂, м.

  1. Устройства, прыстасаванне, дзе распальваюць агонь.

    • Гарыць агонь у ачагу.
    • Хатні а. (перан. свой дом, сям’я).

  2. перан. Месца, адкуль што-н. распаўсюджваецца, цэнтр чаго-н. (кніжн.).

    • А. асветы.
    • А. землетрасення.
    • А. хваробы.

|| прым. ачаговы, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)