абыва́цельшчына, ✂, ж. (пагард.).

Вузкасць інтарэсаў, коснасць, адсутнасць грамадскага кругагляду.

  • Трапіць у балота абывацельшчыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)