абывацель назоўнік | мужчынскі род

  1. Сталы жыхар якой-н. мясцовасці (устарэлае).

    • А. горада.
    • Сельскі а.

  2. Чалавек, які жыве дробнымі асабістымі інтарэсамі.

    • Ператварыцца ў абывацеля.

|| жаночы род: абывацелька.

|| прыметнік: абывацельскі.

  • А. настрой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)