Verbum

абысці́ся, ✂; зак.

1. Задаволіцца тым, што ёсць; здолець пажыць без каго-, чаго-н.

   • Без іх абыдземся.

2. Так ці інакш паставіцца да каго-, чаго-н.

   • А. па-людску з чалавекам.
   • Несправядліва абышліся з супрацоўнікам.

3. Запатрабаваць пэўных расходаў, якіх-н. затрат.

   • Паліто нядорага абышлося.
   • Паездка на мора абышлася ў капеечку (дорага).

4. Закончыцца добра, без непрыемнасцей; уладзіцца.

   • Усё абышлося добра.

|| незак. абыходзіцца, ✂ і абходзіцца, ✂.

|| наз. абыходжанне, ✂.