Verbum

абысці́, ✂; зак.

1. Прайсці, акружаючы, агібаючы ці абмінаючы каго-, што-н.

   • А. возера.
   • А. фланг праціўніка.
   • А. таварыша па службе (перан. пакінуць без павышэння).
   • А. вострае пытанне (перан. наўмысна абмінуць).
   • А. закон (перан. не прыняць пад увагу).

2. Прайсці па ўсёй прасторы чаго-н.

   • А. ўсё поле.

3. Пабываць у многіх месцах, у многіх.

   • А. знаёмых.
   • А. ўсе кватэры.
   • Чутка абышла ўсю вёску (перан.).

4. Абагнаць, апярэдзіць (разм.).

   • А. саперніка ў спартыўных спаборніцтвах.

5. перан. каго (што). Ашукаць, перахітрыць (разм.).

   • А. начальства.

◊

• За вярсту абысці каго-што (разм.) — не мець жадання сустрэцца з кім-, чым-н., убачыць каго-, што-н.

|| незак. абыходзіць, ✂ і абходзіць, ✂.

|| наз. абыходжванне, ✂, абыход, ✂ і абход, ✂.