абыя́кавы, .

Які не выяўляе ніякай цікавасці да каго-, чаго-н., безуважны, раўнадушны да ўсяго.

  • А. да людзей чалавек.
  • Абыякавыя адносіны да працы.

|| наз. абыякавасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)