абыходзіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. гл. абысці.

  2. пераноснае значэнне, каго-што і без дапаўнення.

    • Кранаць пачуцці, хваляваць, турбаваць.
    • Гэта яго не абыходзіла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)