абыхо́джанне, ✂, н.

  1. Выяўленне сваіх адносін, манера паводзін у дачыненні да каго-н.

    • Просты ў абыходжанні.
    • Далікатнае а.

  2. Уменне карыстацца чым-н.

    • Умелае а. з інструментам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)