абы́1,
-
Далучае адмоўныя і мэтавыя даданыя сказы;
ужыв. пераважна зчасц. «толькі».- Усё будзе добра, абы толькі на зямлі быў мір.
-
Ужыв. з даданымі сказамі часу; адпавядае злучніку «толькі», «як толькі» (разм. ).- Абы вольная хвіліна, то яе ўжо ў хаце няма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)