абвіну́ць, ; зак.

  1. Абгарнуць, ахінуць чым-н.

    • А. кнігу паперай.
    • А. хворага коўдрай.
  2. перан. Абкружыць, абступіць.

    • Вішнёвыя прысады абвінулі сядзібу.

|| незак. абвінаць, .

|| наз. абвінанне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)