Verbum

абудзіць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. Перапыніць чый-н. сон, прымусіць ачнуцца, разбудзіць.

   • Шум вуліцы абудзіў жанчыну.

2. пераноснае значэнне: Парушыць спакой, вярнуць да жыцця, дзейнасці.

   • Гоман абудзіў вуліцу.

3. пераноснае значэнне: Выклікаць якія-н. пачуцці, уласцівасці, якасці.

   • А. фантазію дзяцей.

|| незакончанае трыванне: абуджаць.

|| назоўнік: абуджэнне.