абух назоўнік | мужчынскі род
Тупая патоўшчаная частка вострай прылады (звычайна сякеры), процілеглая лязу.
- Удар абухом.
- Тупы як а. (пра някемлівага чалавека; размоўнае).
- Падвесці пад а. (загубіць; размоўнае).
- Як абухом па галаве (уразіць раптоўна непрыемнай весткай; размоўнае).
|| памяншальная форма: абушок.
|| прыметнік: абуховы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)