абуць дзеяслоў | закончанае трыванне
-
Надзець на ногі сабе ці каму-н. абутак.
- А. боты.
-
Забяспечыць каго-н. абуткам.
- Трэба на зіму дзяцей а.
- А. у лапці (абхітрыць, давесці да беднасці; размоўнае).
- Гулі не аднаго ў лапці абулі (прыказка).
|| незакончанае трыванне: абуваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)