абтрапа́цца, ✂; зак.

  1. Ачысціць сябе ад чаго-н.

    • А. ад снегу.

  2. Ачысціцца ад кастрыцы (пра лён, пяньку).

  3. У выніку доўгай носкі падрацца, абабіцца па краях.

    • Гарнітур мой зусім абтрапаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)