абтачы́ць​2, ✂; зак.

Абгрызці, аб’есці з усіх бакоў (пра чарвей, насякомых).

  • Чарвякі абтачылі ўсю кару.

|| незак. абточваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)