абсы́паць, ; зак.

  1. Пасыпаць, пакрыць каго-, што-н. зверху чым-н. сыпкім.

    • А. цукрам пірагі.
  2. безас., каго-што. Пакрыць высыпкай.

    • Увесь твар і губы абсыпала.
  3. Уцяпліць што-н., абкідаўшы зямлёю.

    • А. зямлёю капцы бульбы.
  4. перан. Шчодра надзяліць каго-н. чым-н.

    • А. падарункамі.
    • А. кампліментамі.

|| незак. абсыпаць, .

|| наз. абсыпанне, і абсыпка, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)