абстру́кцыя, ​, ж. (кніжн.).

Наўмысны зрыў у знак пратэсту якога-н. мерапрыемства шумам, выкрыкамі і пад.

  • Учыніць каму-н. абструкцыю.

|| прым. абструкцыйны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)