абстрагава́ць, ✂; зак. і незак. (кніжн.).

Зрабіць (рабіць) абстракцыю (у 1 знач.) чаго-н. І у думках адкінуць (адкідваць) неістотныя ўласцівасці, сувязі прадмета і вылучыць (вылучаць) яго асноўныя, агульныя ўласцівасці, мысліць што-н. адцягнена ад неістотнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)