абста́віцца, ✂; зак.

  1. Паставіць што-н. вакол сябе.

    • А. крэсламі.
    • А. кнігамі.

  2. Абзавесціся мэбляй (разм.).

    • А. ў новай кватэры.

|| незак. абстаўляцца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)