Verbum

абста́віць, ✂; зак.

1. каго-што чым. Паставіць што-н. вакол каго-, чаго-н.

   • А. трыбуну кветкамі.

2. Уставіць, заставіць што-н. чым-н.

   • А. паліцы кнігамі.
   • А. вокны вазонамі.

3. Набыць абстаноўку (у 1 знач.).

   • А. дом мэбляй.
   • А. кабінет.

4. перан. Стварыць умовы, абставіны для правядзення чаго-н.

   • Добра а. юбілей.

5. перан. Дасягнуць большых поспехаў, апярэдзіць каго-н. у чым-н. (разм.).

   • Маладая ткачыха абставіла сваіх сябровак.

|| незак. абстаўляць, ✂.