абсалютны прыметнік

  1. Безумоўны, неабмежаваны, узяты па-за ўсякім параўнаннем.

    • Абсалютныя і адносныя паказчыкі.
    • А. чэмпіён (спартсмен-пераможац у мнагабор’і).
    • А. нуль (тэмпература ў -273,15 °С, самая нізкая тэмпература).
  2. Поўны, канчатковы.

    • А. спакой.
    • Абсалютна (прыслоўе) правільна.
    • Абсалютная большасць (пераважная большасць).
    • Абсалютная манархія (самадзяржаўе).
    • А. слых (слых, які дакладна вызначае вышыню любога тону).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)