абсалю́т, ​✂, м. (кніжн.).

  1. У ідэалістычнай філасофіі: вечная нязменная першааснова ўсяго існага (дух, ідэя, бажаство).

  2. Нешта безадноснае, незалежнае, самаіснае.

    • Узвесці ў а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)