абсадзі́ць, ✂; зак.

  1. што чым. Пасадзіць дрэвы, кусты вакол чаго-н.

    • А. сядзібу бярозамі.

  2. Паваліць каго-н. (разм.).

    • Ён і мядзведзя абсадзіць.

|| незак. абсаджваць, ✂.

|| наз. абсаджванне, ✂ і абсадка, ✂.

|| прым. абсадачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)