абры́ў, ✂, м.

  1. гл. абарваць​1, -цца.

  2. Месца, дзе што-н. абарвана.

    • А. лініі.

  3. Круты схіл, адкос берага ракі.

    • Скочыць з абрыву.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)