абрыў назоўнік | мужчынскі род
-
гл. абарваць1, -цца.
-
Месца, дзе што-н. абарвана.
- А. лініі.
-
Круты схіл, адкос берага ракі.
- Скочыць з абрыву.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
абрыў назоўнік | мужчынскі род
гл. абарваць1, -цца.
Месца, дзе што-н. абарвана.
Круты схіл, адкос берага ракі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)