абру́шыцца, ✂; зак.

  1. гл. рушыцца.

  2. перан., на каго-што.

    • Імкліва напасці.
    • А. з пагрозамі.
    • А. на ворага.

|| незак. абрушвацца, ✂.

|| наз. абрушэнне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)