абрушыць дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. рушыць.

  2. пераноснае значэнне, на каго-што. Накіраваць усю сілу гневу, клопатаў і пад.

    • А. лютасць на ворага.

|| незакончанае трыванне: абрушваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)