абрубі́ць​2, ✂; зак.

Падрубіць, падшыць, загнуўшы край чаго-н.

  • А. хусцінку.

|| незак. абрубліваць, ✂.

|| наз. абрубліванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)