абрубі́ць​1, ​✂; зак.

Адсячы частку чаго-н., падкарочваючы, падраўноўваючы.

  • А. жэрдку.

|| незак. абрубліваць, ✂.

|| наз. абрубліванне, ✂ і абрубка, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)