абро́к​1, ✂, м. (гіст.).

У час прыгону: натуральны або грашовы падатак, які спаганяўся памешчыкамі з сялян; чынш.

  • Збіраць а.

|| прым. аброчны, ✂.

  • А. селянін (які плаціць аброк).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)