абмурава́ць, ; зак.

Абкласці цэглай, каменнем што-н., замацоўваючы цэментам, глінай і пад.

  • А. касцёл.

|| незак. абмуроўваць, .

|| наз. абмуроўванне, і абмуроўка, .

|| прым. абмуровачны, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)