абмо́тка, ✂, ж.

  1. гл. абматаць.

  2. Тое, чым абматаны што-н. (спец.).

    • Ізаляцыйная а.

  3. звычайна мн. Доўгія палосы матэрыі для абмотвання ног ад чаравікаў да кален.

    • Салдацкія абмоткі.

|| прым. абмотачны, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)